Direct naar artikelinhoud
Wedstrijdverslag

Als bedachtzame laatbloeier doet trainer Van Wonderen het zo gek nog niet met GA Eagles

Het gepromoveerde Go Ahead Eagles doet dit seizoen meer dan simpel meehobbelen in de eredivisie. Ook na de 1-2-nederlaag tegen FC Twente krijgt coach Kees van Wonderen alle lof toegezwaaid.

Doelman Warner Hahn van Eagles heeft het nakijken bij de 1-1 van FC Twente.Beeld Jiri Büller / de Volkskrant

‘Als je doet wat je leuk vindt, hoef je nooit te werken’ is het motto van Kees van Wonderen. Hoofdtrainer zijn, dat is wat Van Wonderen leuk vindt, zelfs nadat zijn ploeg een nipte nederlaag heeft geleden tegen FC Twente (1-2).

Daar was wel een zoektocht van ruim vijftien jaar voor nodig. Anderhalf jaar geleden werd de in 2004 gestopte oud-prof van NEC, NAC en Feyenoord bij toenmalig eerstedivisionist Go Ahead Eagles voor het eerst hoofdcoach bij een club. Inmiddels is de Deventer volksclub opgeklommen naar de middenmoot van de eredivisie en geldt Van Wonderen op zijn 52ste als het ‘wonderkind’ van het trainersgilde.

Hoewel zijn elftal in de zomer werd ontdaan van de beste spelers, staat er een strijdbaar geheel in roodgeel dat Ajax op 0-0 heeft gehouden in de Johan Cruijff Arena en volgens PSV-coach Schmidt de beste ploeg is waarop PSV in de eredivisie is gestuit. Ook FC Twente, dat veel meer ervaring en individuele kwaliteit herbergt, had het zondag zwaar en keek 78 minuten tegen een achterstand aan. Een doelpunt uit een hoekschop en een zondagsschot vier minuten later van Zerrouki werden Go Ahead fataal: 1-2.

Is er een geheim? ‘De basis is dat het elftal iets voor elkaar over heeft, daar stoppen we als staf elke dag heel veel energie in,’ vertelde Van Wonderen een paar dagen eerder.

Zelfs op zijn vrije dag is de coach bezig plannetjes te bedenken, iets wat hij lang niet voor mogelijk hield. ‘Steve McClaren zei eens tegen me: als het je te pakken heeft, laat het je niet meer los.’

Gemis

McClaren was destijds, in 2010, hoofdtrainer bij FC Twente, Van Wonderen zijn assistent. FC Twente werd kampioen, maar Van Wonderen haakte toch af. Eerder probeerde hij het als scout en jeugdtrainer bij Feyenoord, als assistent bij Bennekom. Daarna werd hij assistent-technisch manager en wederom assistent bij FC Twente. Maar geen jas zat echt lekker. ‘Ik kwam steeds tot de conclusie dat ik iets miste.’

Pas toen hij bondscoach werd van Oranje onder 17 jaar kreeg hij eindelijk echt lol in het trainersvak. Van Wonderen werd Europees kampioen met die ploeg in 2018 en begreep plots wat McClaren bedoelde toen die het had over het beïnvloeden van een ploeg en een staf als verslaving. Zozeer zelfs dat hij eind 2019 een gewilde baan als assistent-bondscoach opgaf.

Kees van WonderenBeeld Jiri Büller / de Volkskrant

Van een doordachte opbouw is dus geen sprake. Toch wordt hij in een hokje gestopt bij andere trainers die thans succesvol zijn na een wat langere aanloop als Erik ten Hag, Arne Slot, Peter Bosz en Henk de Jong. ‘Je kunt niemand met elkaar vergelijken,’ vindt Van Wonderen. ‘Arne Slot wist al precies wat hij wilde toen hij nog voetbalde: senioren trainen. Ik vroeg hem: kun je niet beter eerst de jeugd trainen? Uiteindelijk heeft hij inderdaad die route genomen. Dirk Kuijt wilde binnen drie jaar al hoofdcoach van Feyenoord zijn. Daar heb ik me over verwonderd. Ik wilde juist af van het dagelijkse ritme, de verplichtingen, het ‘moeten’, het gezeik ook dat ik als voetballer had meegemaakt.’

Van Wonderen speelde acht jaar bij Feyenoord, waarmee hij kampioen werd en de Uefa Cup won. Maar echt dominant voetbal lukte slechts gedurende anderhalf jaar. ‘Er was daardoor altijd druk. Ik kwam zelf ook in opstand als het minder ging. Ben er hard en ongenuanceerd tekeergegaan tegen trainers. Soms ook in de pers. Er zat vaak onvrede en frustratie. Daar had ik eigenlijk helemaal geen zin meer in, hoewel ik ook genoeg gelachen heb.’

Stempels plakken

Dat laatste deed hij vaak samen met ploegmaat Paul Bosvelt, de huidige technisch directeur van Go Ahead Eagles die Van Wonderen naar Deventer haalde. Na hun voetbalcarrière hadden ze nauwelijks contact. Bewust een netwerk opbouwen, daar is Van Wonderen helemaal niet van. Alsnog was er het verhaal dat Bosvelt ‘zijn oude kameraad binnenhaalde’. Tikje bitter: ‘Ik heb met Paul ook gevochten in de kleedkamer, hoor. Maar we zijn in Nederland goed in stempels plakken. Dat maak ik mijn hele leven al mee.’

Van Wonderen was als jongetje ‘te klein’ om profvoetballer te worden, later ‘te dun’ om centrumverdediger te zijn. Toen hij bij Go Ahead kwam kon hij ‘alleen met jeugd werken’. Vorig seizoen was hij een ‘te defensieve coach’, na de promotie iemand die ‘het alleen in de eerste divisie kan’. ‘Ik ben niet de enige die dat overkomt, dat zie je bij alle trainers en door de hele maatschappij.’

Bij Go Ahead, waarvan de clubleiding allergisch is voor financiële risico’s, ging hij terug naar de bodem. Zijn opdracht: ontwikkel de spelers en het team. Dat mocht best een langdurig proces zijn ook al gingen supporters tijdens een stroef eerste halfjaar bijna over hun nek als Van Wonderen weer eens het woord ‘proces’ in de mond nam. ‘Dat snap ik ook wel. Dat onstuimige van volksclubs als Feyenoord, FC Twente en Go Ahead vind ik ook mooi.’

Ter voorbereiding op dit seizoen liet hij zijn selectie een aflevering zien van de Netflix-serie Playbook waarin coaches hun visie uiteenzetten. Basketbalcoach Dawn Staley vertelt daarin onder meer dat je alleen maar kan winnen als je weet om te gaan met tegenslag. ‘Ik ging ervan uit dat we meer zouden gaan verliezen dan winnen dit seizoen. Dan is dat cruciaal.’

Verliezen zal Go Ahead heus nog geregeld doen. Maar zijn ploeg moet ‘het samen blijven doen’. Dan blijft het leuk, hoopt de coach.